Bij een magneetaanval wordt de koning uit zijn hol gelokt. Het doel is schaakmat. Dikwijls begint de magneet met een dwingend stukoffer. Daarna wordt de koning verder het open veld in gedwongen. Op het laatst kan de aanvaller het matnet rond de koning sluiten.
Volgens sommigen moet een magneetaanval altijd beginnen met een dwingend stukoffer (een lokzet) en eindigen met mat. Het doet er niet toe waar de koning terecht komt. Zo'n magneetaanval wordt ook wel magneetoffer genoemd. Andere aanvallen, waarbij de koning in het open veld terecht komt, zou je 'jacht op de onbeschermde koning' kunnen noemen. Maar omdat je bij een magneet toch denkt aan een aantrekkende kracht, zullen we hier alle aanvallen waarbij de koning naar het kamp van de tegenstander wordt toegetrokken, een magneetaanval noemen. Enkele voorbeelden hieronder beginnen met een spectaculair dameoffer. Maar de eerste zet kan ook best een stille zet, een simpele ruil of een ordinair schaakje zijn. Ook hoeft de magneetaanval niet te eindigen met mat. Soms kan de tegenpartij mat nog net voorkomen door materiaal terug te geven. Maar als de magneetaanval materiaalwinst oplevert, is dat natuurlijk ook een succes.
Na de beginzet kan soms een lange zettenreeks volgen. Gelukkig is het niet nodig om al die zetten vooruit te zien. De meeste schakers spelen een magneetaanval op gevoel. Ze weten uit ervaring dat een koning in het open veld een groot nadeel is. Wel moet je nauwkeurig onderzoeken of de koning kan terugvluchten naar beschermd gebied. En ook is het belangrijk dat je na de beginzetten voldoende dwangmiddelen overhoudt, zoals schaakjes, matdreigingen of materiaalwinst. Als je veel mageetaanvallen hebt gezien, leer je inschatten of een magneetcombinatie succesvol kan zijn. Maar soms is de situatie erg ingewikkeld, ook voor de verdedigende partij. In zo'n geval neem je met een offer bewust een risico. Dan helpt het enorm als je goed varianten kunt berekenen en makkelijk zetten vindt waarvan een sterke dreiging uitgaat.
|
